قفل سازی علم و هنر ساخت قفل، کلید و باز کردن قفل است. قفل سازی یک کسب و کار قدیمی است و در بسیاری از کشورها نیاز به اتمام دوره کارآموزی دارد. سطح آموزش رسمی مورد نیاز از نظر قانونی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است، در بعضی از کشورها داشتن یک گواهینامه آموزش ساده که توسط کارفرما اعطا می شود کفایت می کند، اما در برخی از کشورها مثل استرالیا به یک دیپلم کامل از یک مرکز دانشکده مهندسی نیاز است تا بتوان کسب و کار کلید سازی راه اندازی کرد.

کارآموز قفل ساز علاوه بر تجربه اندوزی با اصطلاحات قفل سازی و مکانیزم کار قفل ها آشنا می شود؛ طرز کار انواع قفل های ساختمانی، اتاق ها، کابینت ها، خودروها و سایر تجهیزات ایمن سازی اماکن را می آموزد. بنابراین قفل سازی، همانطور که از نام آن پیداست، مونتاژ و طراحی و تعمیر قفل ها و ساخت و تکثیر کلیدهای مرتبط آنها با دست است. بیشتر قفل سازها از ابزار برش اتوماتیک یا دستی برای کپی کلیدها استفاده می کنند. بیشتر آنها ابزارهای الکتریکی هستند که منبع برق آنها باتری یا برق اصلی است. قدمت قفل ها به بیش از 2500 سال پیش برمیگردد، قفل های ابتدا از چوب و بعدها از فلز ساخته شدند از لحاظ تاریخی، قفل سازان کل قفل را می ساختند و ساعت ها با چرخ های دستی برای ساخت و برش کلید وقت می گذاشتند و کارهای زیادی را انجام می دادند. قفل ها در قرن هجدهم به میزان قابل توجهی دستخوش تغییر شده و ساختار آنها پیچیده تر شد و قفل سازها در تعمیر یا طراحی قفل ها تخصص بیشتری پیدا کردند. پس از افزایش تولید انبوه و ارزان قفل ها اکثریت قریب به اتفاق قفل ها با تعویض قطعات قابل تعمیر شدند.

 اگرچه نصب کلید یا جایگزینی کلیدهای گمشده در اتومبیل، خانه و تعویض و تعمیر قفل هل و ساخت کلید برای خانه ها و اماکن برای حفظ امنیت هنوز قسمت مهمی از قفل سازی است، اما امروزه قفل سازها در درجه اول به نصب مجموعه قفل های با کیفیت بالاتر و نصب سیستم های جدید کنترل دار تمایل دارند. اکثر قفل سازها سرویس قفل الکترونیکی را نیز انجام می دهند مانند ساخت ریموت برای وسایل نقلیه مجهز به قفل مرکزی و پیاده سازی و نصب سیستم های قفل مرکزی و کنترل از راه دور که از اماکن و دارایی های موسسات بزرگ محافظت می کند.

از نظر امنیتی؛ کار یک قفل ساز غالباً شامل تعیین سطح خطر برای یک مکان مسکونی یا موسسه و سپس توصیه و اجرای ترکیبات مناسب تجهیزات برای ایجاد "لایه های امنیتی" است. هرچه لایه های امنیتی مختلفی پیاده سازی شوند، نیاز به مهارت و دانش و تجهیزات جدید دارد. اما از آنجا که هر لایه امنیتی شامل دوربین ها، قفل های و ... برای مشتری هزینه دارد، استفاده از سطوح مناسب بدون هزینه های بیشتر برای مشتری اغلب بسیار مهم است و برای تشخیص استفاده درست و نصب تجهیزات به یک قفل ساز ماهر و آگاه نیاز است.

مقررات قفل سازی در استرالیا، قفل سازان را ملزم به گذراندن دوره آموزش فنی و تکمیلی (TAFE) در قفل سازی هستند که تکمیل آن منجر به صدور گواهی صلاحیت های سطح 3 استرالیا می شود. آنها همچنین باید سو پیشینه معتبر داشته باشند و تحت تعقیب پلیس نبوده و سوابق کیفری نداشته باشند. دوره کارآموزی می تواند یک تا چهار سال طول بکشد. الزامات دوره متغیر است: یک دوره حداقلی الزامات نیز وجود دارد که به واحدهای آموزشی کمتری نیاز دارد و دوره کامل تری که مهارت های پیشرفته تری را آموزش می دهد؛ نیز وجو دارد، اما تکمیل آن به زمان بیشتری نیاز دارد. دوره کارآموزی در هر ایالت یا منطقه متفاوت است. در ایرلند، مجوز برای قفل سازها در سال 2016 الزامی شد، در این کشور قفل سازها باید مجوز سازمان امنیت خصوصی را بدست آورند. در انگلستان، هیچ مقررات دولتی در مورد قفل سازی وجود ندارد، بنابراین هر کسی می تواند به عنوان یک قفل ساز بدون مهارت و دانش فعالیت کند. در ایالات متحده امریکا تمام پانزده ایالت در امریکا نیاز به مجوز برای قفل سازی دارند.

قفل سازها ممکن است بصورت ثابت، سیار و یا در استخدام یک شرکت باشند یا در یکی از شاخه ها مانند قفل خودرو مهارت داشته باشند، یا یک متخصص سیستم قفل مرکزی یا یک تکنسین باشند. بسیاری از کلید سازان مشاور امنیتی نیز هستند، اما هر مشاور امنیتی مهارت و دانش یک قفل ساز را ندارد. قفل سازها غالباً در یک مهارت خاص تخصصی دارای مجاز هستند. این جدا از گواهینامه های پایان دوره های آموزشی است.

در تعیین سطح مهارت، گواهینامه های صادره از سوی تولید کنندگان یا انجمن های قفل سازی نسبت به گواهینامه های معمولی معتبرتر هستند. برخی از قفل سازها تصمیم می گیرند که خود را "استاد قفل سازی" بنامند چه کاملاً آموزش دیده باشند یا نه!؟ ... 

ترجمه بخشی از مقاله Locksmithing