داستان واقعی
دو سال پیش (1397) ویلایی جهت اقامت دائم در شهرک فرهنگیان شیرود از توابع تنکابن (شهسوار) مشرف به دریا اجاره کرده بودیم. شهرکی زیبا در کنار ساحل دریا. اما پر از جک و جونورهای خزنده و پرنده: مارموک, مار, قورباغه و... خودم به شخصه از این جک و جونورها بدم نمیاد و نمی ترسم الا از مار اون هم  اگر یکباره ببینم و یا زیر پام سبز بشه؟!

عازم تهران بودیم کمربندی شهسوار را تازه رد کرده بودم که همسرم گفت:"رضا چیزی از رو کفش و پام رد شد." گفتم:"چیزی نیست."حتما بند کفشت تو دست انداز جابجا شده و فکر می کنی چیزی از رو پات رد شده ضمنا در و پنجره ماشین کاملا بسته بودند جک و جونور از کجا می تونه وارد ماشین بشه کلید ساز نیستند که فوری کلید بسازند در ضمن سوییچ دست دخترمان بود اگر درب ماشین باز مونده باشه ایشون در و پنجره را باز گذاشتند. دخترم گفت: "مامان بابا راست میگه خودم در را باز کردم و نشستم تو ماشین و کولر را روشن کردم و اصلا شیشه ها و درها را باز نذاشتم." 

بین راه بعد از چند ده کیلومتر رانندگی در یکی از مراکز خرید توقف کردیم همه پیاده شدیم اما کمی با تعلل, تقریبا زمان زیادی سپری شده بود سوار ماشین شدیم جاده ترافیک آرامی داشت و همین امر یک رانندگی خوب را نوید می داد.

به پلیس راه نمک اّبرود رسیدیم. سرعت ماشین به حداقل رسیده بود سرعت گیرهای پلیس راه را یکی بعد از دیگری پشت سر گذاشتیم. بعد از پلیس راه نرسیده به پل با سرعت حدود 50 تا 60 کیلومتر در ساعت در حال رانندگی بودم که صدای وحشتناک جیغ دخترم مرا به وحشت انداخت ماشین را کنار زدم در حالی که فریاد مارمولک مارمولک دخترم قطع نمیشد. بابا بابا مارمولک بطرفم پرواز کرد. گفتم: "اشتباه میکنی اولا مارمولک پرواز نمیکنه دوما مگه سوییچ دست شما نبود درهای ماشین باز نبودند تا چیزی وارد ماشین بشه." همسرم حرفم را قطع کرد و گفت: "تحویل بگیر مگه شهسوار نگفتم یه چیزی از رو پام رد شد گفتی بند کفشته."همه از ماشین خارج شدیم بنده خدا دخترم خیلی ترسیده بود کولر را خاموش کردم و شیشه را باز گذاشتم ماشین را خاموش و سوییچ را برداشتم. و شروع کردم به جستجو تمام کفی ها و رو صندلی ها را تکاندم چیزی پیدا نکردم؛ زیر صندلی های جلو را بازدید کردم, ترسیده بودم دلهره خاصی داشتم می دونستم مارمولک مخصوصا مارمولک های شمال و تهران پرواز نمی کنند اما چیزی به ذهنم نمی رسید آیا با تغییر ژنتیکی مثل مارمولک های اندونزی بالدار شده اند؟! ذهنم قفل شده بود و هیچ کلیدی این قفل را باز نمی کرد! چه می توانست باشد که هم پرواز کند و هم مثل مارمولک دم و دست و پای بلند داشته باشد این توصیفی بود که دخترم از این مارمولک داشت. دیگه داشتم از پیدا کردن این جانور ناشناس مایوس می شدم. به خودم گفتم اگر این جانور یا حشره ناشناس پرواز کرده باشد, احتمالا پشت صندلی عقب خودش را استتار کرده است. به قصد بازدید صندلی عقب چشمم به سقف افتاد کنار دستگیره بالا در سمت راست ملخی 7/6 سانتی چسبیده بود. ملخ را گرفتم و به اعضای خانواده که از دور ناظر تفحص من بودند گفتم مارمولک پرنده را گرفتم. بعد از نشان دادن ملخ بطرف باغ مرکبات مجاور رودخانه رفتم و ملخ را رها کردم و گفتم: "حالا تا شهسوار پیاده برو."
سوار ماشین شدیم سوییچ را چرخاندم ماشین را روشن کردم هوا وحشتناک گرم بود کولر را روی دور متوسط گذاشتم و بعد از بازخوانی ماجرا تصمیم گرفتیم برای پلی که برای ما بی نام بود نامی برازنده انتخاب کنیم بعد از مشورت با تصویب اکثریت آراء نام پل را پل مارمولک پرنده گذاشیم. و هر بار که مسیرمان به آنجا می رسد یادی از خاطره پل و مارمولک پرنده می کنیم.
با احتساب توقف قبلی جهت خرید و این توقف اجباری چیزی حدود 3 ساعت سفرمان به تعویق افتاد. دختر و همسرم گفتند اگر پیداش نمی کردید ما مطلقا سوار ماشین نمی شدیم و مجبور بودید ما را با سواری کرایه به مهمانی برسانید.

نتیجه: اگر در باغ, کنار رودخانه, جنگل و یا بیابان هستید حتما درها و شیشه های خودرو را ببینید و زمان توقف در جای مناسب ماشین را پارک کنید. به نظرم ملخ ماجراجو زمانی که برای خرید پیاده شده بودیم از تعلل ما هنگام پیاده یا سوار استفاده کرده و با یک جهش وارد ماشین شده و ماجرای ما و مارمولک پرنده را کلید زده است.

رضا اسفندیاری